Бар зонуям биншин, овезон кун
Мо ба чашми касе халал намерасонем, Ва ман ин қадар эҳтиёт мекунам! Вакте ки ту кино тамошо мекунй, пои туро густурдам, Майи торти туро менушам, пуштамро мехоший! Аз ишк нафасгир мешавем, Дивани мо хичир мешавад, Ту ба ман бахти ту мебахши ва туман шод мешавад... Туро ба сохил мебарам, Дар он чое, ки реги шаб нарм аст, Натарс, ки бовар кун. ! Ман мисли сагбача ширинам! Туро навозиш мекунам хасисона,Ва ту нола мекуни аз ишк,Ва танхо насими салкин хохиши моро халалдор созад!Гуфт бар тахтапушт,Пойхои илохии ту,Мехре,ки ту аз маликаи дилсуз ба ман мепазирам. ! Факат бо ангуштонам даст ба умки пурасрори ту... Мегуед: «Ширин, чонам!». Ва шамшери маро дар даруни худ тела хоҳӣ дод!Бо ман бихобед, ва мо ба осмон парвоз мекунем ва дар як ҷаҳиши ширини аҷибе афтодем! Ту ҷодугар мешавӣ, ман чун деви вафодор, дастҳои ишқи туро мегирам! Омодаед, ки то саҳар дар ту биҷунбонед, то ки бо ман бо завқ фарёд кунед, то ин бозии аҷиби ишқ танҳо ҳардуи моро аз лаззат пур кунад. Ритми дилчасп бесобиқа! Чӣ гуна шумо фарёд мезанед, вақте ки ман ҳама дар ту ҳастам! Чӣ гуна шумо дар ларзиши оргазми ширин мезанед! Маро чї ќадар бастї, Дар шаби ишќ, пур аз афсонањои ширин! Гӯшти тангро эҳсос мекунӣ, Бо синаи нозуки духтаракат, Мечашам аз меваи ширин! Ва бо як нолаи пурталотум такя кун!Ба ман гӯй, ки ту чӣ писанд ҳастӣ, Чӣ гуна лабонатро мебӯсам, Чӣ тавр туро дағалона ба оғӯш гирифтам, Чӣ гуна ҳамеша туро ба худам пахш кардам! Бигӯй, ки чӣ қадар фарьёд кардӣ, Чун ман будӣ аспи ту, Чӣ ғазаб тамом шудӣ, Ба оғӯши оташи ширин!.. Хоб дидам, ки гӯё дар бистар будем, бар пуштам, ту бар ман нишастаӣ. Баъд мо якчоя ба осмон парвоз кардем! Биёед ҳама чизро иҷро кунем, мисли ин хоби аҷиб? Ба тани боҳашамат саргарм шавам, Либосатро пора кунам!Гармии сандуқи атласро мехоҳам, Ду ҳавасро ба як мепайвандем. Биравед, худоён! Мардум берун шав! Бо у танхо буданам ширин аст!Фардо торикиву сард ояд,Имруз диламро ба нур мебахшам. Ман хушбахт хоҳам буд! Ман ҷавон мешавам! Ман далер хоҳам буд! Бисер мехохам!Туро охиста-охиста фирефта кунам, То ки ту маро бисёр бихохам, Ва дар лахзаи зарурат пайдо шудам, албатта, Бадани чавонатро навозиш кардам то сахар! Хохам туро басе зебо бигирам, То хамеша бихохам, ки давом дихам бисёр! Ва охиста-охиста ишки дар ту афрухтам, Ва шабхо бо ту ишки мо кам набуд! Ман мехоҳам, ки туро хеле зебо ва дилсӯзӣ кунам, то худро малика ҳис намоӣ! Ва боз ба ту шодию бахту саодат бахшидам, Ва дакикахое, ки бо ишк фарьёд мекардй! Мехохам туро хеле мохирона фирефта кунам, ки акнун рад карда натавонӣ! Ва оҳиста ба гӯшам пичиррос зад: "Ту аз они манӣ!" Вақте ки мо бо шумо то хонаи ман давидем! Ана, туро фирефта, хомушам, Ту медонӣ, ки чӣ қадар мехоҳам туро!.. Мехоҳам ҳамаашро боз такрор кунам, Бо тамоми дил ба сӯи ту мекӯшам. Ба ман се сухани азиз бигу- Интизори туям, азизам, Сухтам аз ишки оташин, Саъйи ту! Ман мехоҳам, ки ҷисмҳои мо дар оғӯш муттаҳид шаванд. Ман ошиқам ва ҳавас дорам, аз сӯхтан наметарсам. Ва лабонамро дар бӯса мебандам дар ҳавас.Шавқу сарам мепӯшад, сӯхтам, бо ту танҳо месузам! Ва таъми лаб месӯзад ва об мешавад Бе ту он қадар пазмон шудам! Ба ман иҷозат медиҳед, ки сӯзонам? Хомӯш кунед, илтимос мекунам! Охир, акнун танхо бо ту нафас мегирам!Катраи худат дех заррае дех, Биё аз ишк пурра бархурдор шавам...Нафси ман, чараёни туфон, Нафаси тоза дех!Гармии ишк месӯзад дар синаи ман, Дил чун лаваи оташин аст ва хун дар рагҳо меҷӯшад ва то он вақт ҷӯшад, То аз ту маст шавам!
Комментарии
Отправить комментарий